Do refleksji nad przemijaniem oraz do postu, modlitwy i jałmużny, jako rytmu życia i codzienności, zachęcał biskup Janusz Stepnowski, podczas Mszy św. z obrzędem posypania głów popiołem w katedrze łomżyńskiej, w Środę Popielcową.
W tradycji Kościoła Środa Popielcowa jest dniem rozpoczynającym okres Wielkiego Postu, który ma nas przygotować na obchody Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. W katedrze łomżyńskiej Mszy św. z przewodniczył biskup łomżyński Janusz Stepnowski. W diecezjalnej „matce kościołów” modlili się wspólnie kapłani z Instytucji Centralnych Diecezji, alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Łomży, wierni oraz dzieci i młodzież, uczęszczająca do szkół katolickich.
We wprowadzeniu w liturgię biskup przypomniał, że przez liturgię Środy Popielcowej rozpoczynamy przeżywanie Wielkiego Postu. Niech ten czas będzie dla każdego z nas czasem powracania do Pana – mówił biskup łomżyński.
W homilii biskup Janusz Stepnowski zwrócił uwagę na przywiązanie do dzisiejszego obrzędu posypania głów popiołem. Obecność na dzisiejszej liturgii, jak zaznaczył biskup, jest dla niektórych ważniejsza od uczestnictwa we Mszy podczas Świąt Bożego Narodzenia a nawet Wielkanocy.
Przybliżył też zebranym symbolikę popiołu, która sięga Starego Testamentu.
Kiedy posypujemy głowę popiołem mówimy: popiołem jesteś i w popiół się obrócisz. Jest to cytat z trzeciego rozdziału Księgi Rodzaju, pierwszej księgi w Biblii – mówił biskup. Bóg przypomina Adamowi, że został stworzony z ziemi. Z tego elementu najbardziej miękkiego ziemi, ziemi która została starta na popiół. Księga Rodzaju nazywa to afar – ziemia starta na popiół, I właśnie to posypanie ma nam wszystkim przypominać, że jako byty biologiczne podlegamy zniszczeniu, że staniemy się też kiedyś popiołem, ale mamy ducha, który w nas trwa wiecznie.
Pasterz diecezji nawiązał też do obrazu hiszpańskiego malarza Ignacio de Riesa zatytułowanego “Drzewo życia”, który zdobi ściany jednej z kaplic katedry w Segowii. Na obrazie można zobaczyć prawie ścięte drzewo. W jego koronie jest ustawiony stół biesiadny, przy którym biesiadują szczęśliwi ludzie. Tuż pod koroną drzewa można zauważyć sznur, ciągnięty przez diabła, który stara się powalić drzewo. Tym, który ścina to drzewo, jest śmierć z kosą. Natomiast po prawej stronie widzimy Chrystusa z młotkiem, który uderza w dzwon. To siedemnastowieczne ukazanie problemu naszego przemijania, ale też zachęta do nawracania się, do powracania do Pana – mówił bp Janusz zaznaczając, że drugim elementem charakteryzującym popiół jest pokuta czy nawrócenie.
Ordynariusz przypomniał, że tego dnia, podczas posypania głów popiołem, słyszymy też słowa „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.
Drodzy bracia i siostry, za chwilę wasze głowy zostaną posypane popiołem, który będzie nam przypominał nasze przemijanie, ale też to abyśmy czynili pokutę i powracali do Pana – mówił biskup i przypominał, że słowa z dzisiejszych czytań wskazują nam drogi na przeżywanie Wielkiego Postu. Jedną z nich jest nawrócenie, a drugą pojednanie. Pojednanie, rozumiane nie tylko jako pojednanie z człowiekiem, ale też pojednanie z Bogiem i powrót do Niego.
W swoim słowie biskup przypomniał też znaczenie postu, modlitwy i jałmużny, zachowań do których jesteśmy szczególnie wezwani w Wielkim Poście, ale jednocześnie zaznaczył, że ta wielkopostna postawa powinna być rytmem naszego życia. Nie chodzi tutaj o jednorazowy akt jałmużny, modlitwy czy postu, ale potrzebna jest świadomość, że za każdym razem kiedy modlimy się, dajemy jałmużnę, czy poddajemy się postom to znaczy, że jesteśmy na drodze nawrócenia – mówił biskupa Janusz Stepnowski.
Po homilii nastąpił obrzęd posypania głów popiołem. Jako pierwszy popiół na swoją głowę przyjął bp Janusz, a następnie posypał głowy popiołem kapłanom, koncelebrującym Mszę św., alumnom seminarium i wiernym zebranym w katedrze.
Okres Wielkiego Postu jest w Kościele Katolickim specjalnym czasem ćwiczeń duchowych, liturgii pokutnej, dobrowolnych wyrzeczeń, jak post i jałmużna, braterskiego dzielenia się z innymi, m.in. poprzez inicjowanie dzieł charytatywnych i misyjnych. Z liturgii znika radosne „Alleluja” i „Chwała na wysokości Bogu”, a kolorem szat liturgicznych staje się fiolet.
Dzisiaj wiernych obowiązuje powstrzymanie się od spożywania pokarmów mięsnych a osoby od 18. do 60. roku życia zachowanie postu ilościowego (można spożyć trzy posiłki – dwa lekkie i jeden do syta).
Joanna Ekstowicz
[nggallery id=3878]
[related limit=”5″]
