PIĄTEK DZIEWIĘTNASTEGO TYGODNIA ZWYKŁEGO
Mt 19,3-12
Faryzeusze przystąpili do Jezusa, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: „Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?”
On odpowiedział: „Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: «Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem». A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela”.
Odparli Mu: „Czemu więc Mojżesz polecił dać jej list rozwodowy i odprawić ją?”
Odpowiedział im: „Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony; lecz od początku tak nie było. A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę, chyba w wypadku nierządu, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo”.
Rzekli Mu uczniowie: „Jeśli tak się ma sprawa człowieka z żoną, to nie warto się żenić”.
Lecz On im odpowiedział: „Nie wszyscy to pojmują, lecz tylko ci, którym to jest dane. Bo są niezdatni do małżeństwa, którzy z łona matki tak się urodzili; i są niezdatni do małżeństwa, których ludzie takimi uczynili; a są i tacy bezżenni, którzy dla królestwa niebieskiego sami zostali bezżenni.
Kto może pojąć, niech pojmuje”.
„Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela.”
Dzisiejsza liturgia zachęca nas do przypomnienia sobie prawdy o małżeństwie. Dwoje ludzi ślubujących sobie wzajemnie miłość, wierność, uczciwość małżeńską, bycie ze sobą „aż do śmierci” – zostaje przez Boga złączonych sakramentalnym węzłem. Przypomnienie tej prawdy to okazja do szczególnej refleksji i modlitwy. Naszą prośbą skierowaną do Boga w sposób szczególny ogarnijmy tych, którzy się przygotowują do zawarcia związku małżeńskiego w najbliższym czasie – by z pomocą Bożą potrafili dobrze przygotować się do tego jakże ważnego momentu w ich życiu. Modlitwą naszą ogarnijmy tych, którzy zawarli sakramentalny związek, by z pomocą Pana potrafili budować owocnie swoje wspólne życie, swój wspólny dom – i byli świadkami chrześcijańskich wartości dla siebie nawzajem, dla swych dzieci i dla innych osób spotkanych w życiu. Nasza pamięć w modlitwie niech dotyczy tych, którzy przezywają trudności w swoim życiu małżeńskim i rodzinnym, by Chrystus dopomógł im pokonać stojące przed nimi trudności, by potrafili dochować te zobowiązania, które sobie wzajemnie ślubowali przed Bogiem i Kościołem. O coraz głębsze, lepsze, pełniejsze zrozumienie znaczenia małżeńskiej wspólnoty, małżeńskiej miłości i zadań stojących przed małżonkami chrześcijańskimi – dla wszystkich nas – prośmy w pokornej modlitwie naszego dobrego Boga.
ks. Jan Krupka
