ŚRODA CZWARTEGO TYGODNIA WIELKIEGO POSTU
J 5, 17-30
Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: „Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam”.
Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachował szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu.
W odpowiedzi na to Jezus im mówił: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili.
Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym.
Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny, na zmartwychwstanie potępienia.
Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał”.
„(…) nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.”
Takimi słowami charakteryzuje Pan Jezus Swą publiczną działalność, Swoje przyjście na świat dla dokonania naszego Odkupienia. Jego bycie na świecie, Jego bycie wśród ludzi, Jego droga Krzyża, Jego ofiara dla odkupienia świata – wszystko to jest wypełnianiem woli Ojca. Takiej też postawy uczy nas Jezus. Jako Jego uczniowie, członkowie Kościoła św., jesteśmy tymi, którzy w codziennym życiu powinni także troszczyć o to, by szukać woli Ojca, by tę wolę coraz lepiej poznawać, by tę wolę coraz lepiej realizować. Nauczył nas Chrystus słów jakże pięknej modlitwy, modlitwy „Ojcze nasz”. To właśnie tam, wśród próśb, znajdujemy i tę: „Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi”. Tymi słowami zwracając się do Pana nie tylko prosimy o to, by wola Boga była realizowana, nie tylko wyrażamy swe pragnienie, by inni kroczyli drogą Ewangelii, ale sami powinniśmy się czuć na nowo i jeszcze bardziej zobowiązani do tego, by czynić wolę Ojca, który jest w niebie. Niewłaściwe bowiem by było, byśmy chcieli, by inni postępowali tak, jak Jezus nas uczy – a sami nie czynili w tym kierunku żadnych starań. Jeśli więc prosimy w codziennej modlitwie o to, by wola Ojca się dokonywała wszędzie – to od siebie zacznijmy troskę i staranie o to, by tę wolę Bożą rzeczywiście realizować.
Ks. Jan Krupka
