WTOREK PIERWSZEGO TYGODNIA ADWENTU
Łk 10, 21-24
Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”.
Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: „Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”.
„Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.”
W kolejnym dniu naszego adwentowego czuwania i przygotowania na spotkanie z przychodzącym do nas Chrystusem Panem czytamy słowa modlitwy Jezusowej, które mówią o tym, że Bóg objawia tajemnice Swojego Królestwa „prostaczkom”, objawia je ludziom pokornym, tym, którzy się zbliżają się do Niego z sercem czystym, otwartym, by słuchać Jego słowa, ludziom stojącym przed Nim w pokorze i prostocie dziecka (Jezus wzywa nas w Swej Ewangelii – jak wiemy – by stać się jak dzieci, by tak właśnie wejść do Królestwa Niebieskiego). Obyśmy potrafili taką postawę zachować, gdy stajemy przed Bogiem, obyśmy potrafili taką postawę zachować, kiedy to już niedługo będziemy przeżywać tajemnicę Bożego Narodzenia i będziemy adorować Słowo, które stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas. Bo tak naprawdę, to trzeba w takiej właśnie postawie stanąć przed Jezusem, by rozważać tajemnicę Bożej Miłości, którą to miłość tak bardzo widzimy, gdy klękamy przed Dzieciątkiem Betlejemskim. Przypominajmy sobie już teraz, podczas Adwentu, tę właśnie prawdę o Bożej miłości okazanej nam przez to, że Jezus narodził się dla nas jako Człowiek. Pomoże to nam dobrze przygotować się na przeżywanie Świąt Jego Narodzenia.
Ks. Jan Krupka
