V NIEDZIELA ZWYKŁA
Mt 5, 13-16
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi.
Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie».
„Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki (…)”
Czytamy podczas obecnej niedzieli kolejny fragment tzw. Kazania na górze, według rekacji przekazanej nam przez św. Mateusza. W tym tekście Chrystus Pan zwracając się do uczniów mówi im, że są oni światłem świata i solą ziemi. Kolejne słowa są wyjaśnieniem Jego myśli. Słyszymy, że mówi o tym, że inni mają widzieć dobre uczynki pełnione przez Jego uczniów. A więc dobro czynione przez nich ma być światłem, dającym świadectwo nauce Zbawiciela, ma być świadectwem ich przynależności do grona Jego uczniów. Warto uświadomić sobie, że codzienne życie daje wiele okazji do tego, by takie właśnie dobre uczynki realizować. Uczynki, poprzez które możemy czynić dobro naszym bliskim, znajomym – ale także możemy czynić dobro osobom nieznanym nam bliżej. A nasze postępowanie może się stać światłem radości, dobroci, miłości wnoszonej w życie codzienne innych ludzi – a także dobrem, które staje się naszym udziałem, radością płynącą z realizacji nauki Chrystusowej Dobrej Nowiny na co dzień. Próbujmy dostrzegać te właśnie sytuacje w naszej codzienności, które mogą być miejscem naszego bycia światłem dla innych ludzi; sytuacje, w których możemy stawać się świadkami naszej wiary i naszej miłości dla innych ludzi.
Ks. Jan Krupka
