PONIEDZIAŁEK PIĄTEGO TYGODNIA ZWYKŁEGO
Mk 6, 53-56
Gdy Jezus i uczniowie Jego się przeprawili, przypłynęli do ziemi Genezaret i przybili do brzegu.
Skoro wysiedli z łodzi, zaraz Go poznano. Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych, tam gdzie, jak słyszeli, przebywa. I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy do osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby choć frędzli u Jego płaszcza mogli się dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.
„A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.”
W ten sposób relacjonuje nam św. Marek spotkania Jezusa z ludźmi dotkniętymi chorobą, cierpieniem. Jeśli Jezus jest Synem Bożym, to zrozumiałą jest rzeczą, iż dotknięcie Go z wiarą, że może On pomóc w tym momencie doświadczenia choroby, przynosiło zdrowie tym, którym udało się do Niego zbliżyć. Zrozumiałą jest też rzeczą, że przychodziło tak wielu ludzi z różnych stron, by słuchać Jego słów, by doświadczyć znaków Jego miłości dla każdego człowieka. Każde spotkanie z Jezusem jest szczególnym doświadczeniem Jego miłości dla nas. Stąd i nam trzeba starać się o to, by „dotknąć Jezusa”. Nie możemy tego uczynić w taki sposób, jaki był dany tym, którzy byli świadkami naocznymi Jego publicznej działalności. Możemy jednak w różny sposób spotykać Go – i każde to spotkanie może być dla nas szczególnym doświadczeniem tego, że Bóg daje nam Swą moc, że Bóg daje nam Swe błogosławieństwo, obdarza nas darami Swej łaski. Są to spotkania z Chrystusem podczas Najświętszej Ofiary Mszy św.; są to spotkania z Jezusem podczas czytania i rozważania słowa Bożego zapisanego na kartach Ewangelii; są to spotkania z Nim podczas naszej codziennej modlitwy. Chrystus Pan daje nam różne możliwości spotkania ze Sobą – korzystajmy więc z tych spotkań, by móc czerpać z Jego darów dla nas.
Ks. Jan Krupka
