Tradycyjnie w I niedzielę czerwca w katedrze łomżyńskiej obchodzony jest odpusty Matki Bożej Pięknej Miłości. W tym roku wpisuje się on w obchody 30. rocznicę pobytu św. Jana Pawła II w Łomży i koronacji obrazu Matki Bożej Pięknej Miłości.
Uroczystej mszy św. w katedrze przewodniczył biskup łomżyński Janusz Stepnowski, który modlił się wraz z kapłanami, alumnami Wyższego Seminarium Duchownego w Łomży i wiernymi. Poczty sztandarowe wystawiło Miasto Łomża, Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych Okręg Łomżyński oraz Rycerze Kolumba. Homilie tego dnia w katedrze głosił ks. infułat Jan Sołowianiuk, uczestnik wydarzeń związanych z wizytą papieża w Łomży.
Na zakończenie mszy św. biskup Janusz dokonał zawierzenia Matce Bożej Pięknej Miłości i przewodniczył procesji eucharystycznej wokół kościoła.
Homilia ks. infułata Jana Sołowianiuka
Ty nam pomagaj znajdować odpowiedź na te pytania, które dzisiaj zostały postawione w homilii. Ty nam kształtuj serca, abyśmy wiedzieli, jaka miłość jest prawdziwa i jak ją odróżniać od miłości pozornych. Ażebyśmy w młodości czy w małżeństwie nie ulegli fałszywym prorokom, których nie brak, nie brak na całym świecie, więc trudno się dziwić, że są i w Polsce. Zresztą każdy z nas nosi w sobie tego fałszywego proroka, który się nazywa trojaką pożądliwością. Ale nie jest to potęga nieprzezwyciężona. Trzeba tylko patrzeć od młodości, od dziecka w oczy Tej Matki Pięknej Miłości, a Ona nauczy nas właściwej odpowiedzi napytanie czasem bardzo trudne, gdzie trzeba także podjąć zmagania się z sobą. Ale jest to zmaganie o wielką wartość, bo nie można w życiu przegrać miłości. Nie można w życiu przegrać prawdziwej miłości. Kryterium niech będzie po prostu to, co każdy i każda z was ślubuje w momencie sakramentu: “miłość, wierność, uczciwość małżeńską i że cię nie opuszczę aż do śmierci”. To jest sprawdzian. Nie dajcie się uwieść innym pozorom.
Matko Boża Łomżyńska, Matko z łomżyńskiej katedry, ja Ci dzisiaj włożyłem na Twoje skronie tę złotą koronę. Ukoronowałem Cię koroną pięknej miłości i ja tę całą sprawę dobrej, czystej, szlachetnej, prawdziwej miłości Polaków oddaję Tobie, a Ty czuwaj nad nimi, czuwaj po macierzyńsku, nawet kiedy Ci się wymykają, ścigaj ich, prowadź na właściwe drogi, ucz, gdzie jest prawda, żeby wszyscy fałszywi prorocy, których nie brak, z Tobą nie poradzili. Nie poradzili Szwedzi, nie poradzą inni. (Przepraszam, myślę, że tu może nie ma żadnego Szweda, ja myślałem o Szwedach z XVII w.). Tyle tego do powiedzenia, a teraz zostaje tylko jeszcze ten ostatni liturgiczny akt, którym pragnę się z wami podzielić, który pragnę wam zaofiarować, drodzy Bracia i Siostry, w tak licznej wspólnocie eucharystycznej tu zgromadzeni, akt błogosławieństwa w imię Trójcy Przenajświętszej.
JE
