Dziś Wigilia Bożego Narodzenia. W naszej polskiej tradycji jest to dzień wyjątkowy. Pielęgnujmy piękny zwyczaj czytania Ewangelii, składania sobie życzeń, oraz łamanie się opłatkiem.
Tradycja łamania się opłatkiem sięga początków chrześcijaństwa, na Eucharystię sprawowaną przez pierwotnych chrześcijan przynoszono chleb. Nie był on konsekrowany i nad nim się modlono. Później był on zabierany do domów, dla chorych, cierpiących, oraz tych, którzy nie mogli być na Eucharystii. Taki chleb nosił nazwę eulogia.
– Ten zwyczaj przetrwał w kościele, niemalże do IX w. Później wypiekanie opłatków było pielęgnowane we wspólnotach zakonnych, zazwyczaj były to wspólnoty żeńskie, które miały taki specjalny dar i charyzmat opiekowania się tym chlebem, który w przyszłości miał stać się chlebem eucharystycznym – mówi ks. Marcin Sobiech.
Zwyczaj wypiekania opłatków przetrwał w klasztorze Sióstr Benedyktynek w Łomży. Siostry realizują regułą zakonną Ora et Labora co znaczy módl się i pracuj.
– Jedną z czynności, której się podejmujemy jest wypiekanie opłatków, procedura ich wypiekania jest bardzo prosta. Potrzebna jest mąka, woda, oraz żelazo do pieczenia z wygrawerowanymi wzorami. Bardzo cieszymy się, że poprzez ten opłatek, w okresie Bożego Narodzenia wraz z naszą modlitwą jesteśmy w licznych rodzinach naszej diecezji, a także szkołach, czy zakładach pracy – mówi przełożona Zakonu Mniszek Benedyktynek Janina Podsiad.
Początki wypiekania opłatków były związane zawsze z produkcją przy kościele – najpierw robili to kościelni czy organiści. W średniowieczu przywilej wypiekania opłatków miały jedynie osoby konsekrowane Bogu. Przywdziewały one na ten czas odświętne szaty, a podczas pracy śpiewały nabożne pieśni.
RN
