Żałoba jest drogą, podróżą człowieka, która zaczyna się od śmierci bliskiej osoby. To czas, żeby pogodzić się z tą śmiercią, dostosować życie bez bliskiej osoby. Tak jak z każdą podróżą można powiedzieć, że znamy cel, ale każdy z nas może tę drogę przebyć w innym tempie, bo zaczynamy ją z innym obciążeniem, bagażem, który musimy ze sobą nieść na tym szlaku. Z jednej strony mamy takie poczucie kulturowe, że żałoba powinna trwać rok, z drugiej strony to bardzo indywidualna ścieżka. Bywa tak, że żałoba trwa kilka miesięcy, ale bywają takie sytuacje, kiedy trwa dwa lata czy pięć lat – powiedziała w rozmowie z Anną Czytowską Małgorzata Łuba, suicydolog, psycholog.
Żałoby i związanych z nią emocji nie można tłumić. Trzeba pozwolić sobie na ich przeżycie.
To, co pomaga przystosować się do tego, żeby żyć bez bliskiego nam człowieka, który umarł, to wypłakać wszystkie łzy związane z żalem, tęsknota i smutkiem. Jeżeli sięgamy po środki, które mogą tłumić nasze emocje, to łez, które są do przelania nie uda nam się wypłakać. Kiedy znieczulamy się sięgając po różne substancje i podniety nie zdołamy wyrazić emocji, które w żałobie trzeba przeżyć. Tłumienie żałoby jest jak niezaleczona rana, która będzie się otwierała – powiedziała psycholog.
Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy:
Anna Czytowska
