Odpowiedzialność katolików za politykę prowadzoną w naszych „małych ojczyznach”
Na początku XXI wieku, w 2002 roku, św. Jan Paweł II zatwierdził ważną Notę doktrynalną. Jej autorem był kard. Ratzinger, ówczesny prefekt Kongregacji Nauki Wiary a późniejszy papież Benedykt XVI. Naucza ona o niektórych aspektach działalności i postępowania katolików w życiu politycznym. Musimy, kochani, stale przypominać to nauczanie. Chodzi o to, aby nie błądzić w naszych politycznych wyborach, decyzjach i różnych działaniach. Na co wspomniana Nota doktrynalna zwraca szczególną uwagę? Otóż podkreśla z mocą, że właściwie ukształtowane sumienie chrześcijańskie nie pozwala nikomu oddać głosu na program polityczny lub na konkretną ustawę, jeśli one podważają podstawowe zasady wiary i moralności (por. pkt II, 4). Tutaj nasza wiara nakłada na nas bezwzględny obowiązek głoszenia Chrystusowej prawdy. Nie możemy przerzucać na innych odpowiedzialności za głoszenie ewangelicznej prawdy o człowieku, o jego godności i powołaniu. To jest obowiązek każdego z nas. Musimy mieć mocną świadomość, że zasady moralne „nie mogą być uchylone, [że] nie dopuszczają wyjątków ani żadnych kompromisów”. W tej sytuacji zadanie obrony podstawowych wartości jest dla katolików szczególnie ważne i odpowiedzialne.
Dokument podpisany przez naszego św. Papieża podaje przykłady „fundamentalnych i niezbywalnych nakazów etycznych”. Chodzi między innymi o obronę życia nienarodzonych i zakaz eutanazji, o obowiązek poszanowania i ochrony praw ludzkiego embrionu, o ochronę i uświadamianie społeczeństwu wartości rodziny, która jest oparta na monogamicznym małżeństwie mężczyzny i kobiety. Prawo musi także gwarantować rodzicom swobodę w wychowywaniu swoich dzieci i chronić nieletnich. Powinno także pomagać odzyskać wolność wszystkim, którzy ulegli współczesnym formom zniewolenia, w tym różnym nałogom.
Przed nami, kochani, wybory samorządowe. Już na początku kwietnia zadecydujemy, kto obejmie władzę w polskich gminach, powiatach, województwach, miastach. Nie zawsze w pełni zdajemy sobie sprawę, jak wielki wpływ ten fakt ma na nasze codzienne życie. Od tego, jacy ludzie znajdą się we władzach samorządowych, zależy między innymi, jak będą wykorzystywane pieniądze publiczne, jaka będzie polityka społeczna, jaki będzie stan nauczania i wychowania w naszych szkołach i placówkach oświatowych. Zależeć też będzie, czy nasze ulice, różne miejsca publiczne będą bezpieczne; czy prowadzona polityka nie będzie sprzyjać demoralizacji młodego pokolenia.
Niezwykle ważną sprawą jest stosunek władz lokalnych do trzeźwości. Jeśli nasze „małe ojczyzny” dotknięte są pijaństwem, alkoholizmem, narkomanią i innymi poważnymi nałogami, wtedy cierpią na tym nie tylko mieszkańcy danej miejscowości czy regionu, ale cała nasza Ojczyzna. Wolność wewnętrzna poszczególnych osób i małych grup społecznych decyduje o wolności całego narodu i ma wpływ na niepodległość państwa. Ta prawda mocno wybrzmiała w czasie Sympozjum „Trzeźwość polską racją stanu”, które odbyło się w ubiegłym tygodniu na Akademii Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. Za to piękne wydarzenie z serca dziękuję władzom uczelni, a mediom toruńskim za jego relacjonowanie. Podczas Sympozjum p. prof. Krzysztof Wojcieszek powiedział, że „polską racją stanu jest, aby Polska nadal istniała i rozwijała się”. Aby tej racji stanu bronić, „trzeba doskonale rozumieć, czym jest Polska i kim są Polacy”. Istotny jest „kierunek i znaczenie dziejów, [a także] budowanie tożsamości”. Istotne są normy społeczne, którymi żyjemy, z którymi się utożsamiamy. Czy możemy być spokojni o polską rację stanu, jeśli wyniki badań wskazują na silne tendencje do uznania nadużywania napojów alkoholowych za polską normę społeczną? Na 19 badanych państw europejskich zajmujemy wysokie trzecie miejsce w odpowiedzi na pytanie „Dlaczego pijesz? Aby się upić!”.
Kochani, do tego ważnego tematu będziemy wracać, aby coraz lepiej rozumieć, że trzeźwość jest polską racją stanu i aby według tej zasady postępować. Pomoże nam to z odwagą bronić wszystkich chrześcijańskich wartości w życiu naszego narodu – wartości, które dzisiaj tak bardzo są zagrożone.
Rozważanie audio:
