ŚRODA CZTERNASTEGO TYGODNIA ZWYKŁEGO
Mt 10,1-7
Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.
A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.
Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania : „Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: «Bliskie już jest królestwo niebieskie»”.
„Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów…”
Chrystus Pan dobrze zna Swoich uczniów. Przywołuje ich do Siebie i z ich grona powołuje dwunastu. W dzisiejszym fragmencie są oni wyliczeni, z podaniem imion. Jezus ich posyła z misją głoszenia bliskości królestwa niebieskiego. Zbawiciel zna każdego z ludzi, każdego z nas. Znając nas, kieruje do nas wezwanie do tego, by iść i głosić Jego królestwo. Każdy człowiek ma wiele możliwości w codziennym życiu, aby włączyć się w dzieło głoszenia Bożego królestwa, w dawaniu świadectwa o nauce Pana tym ludziom, wśród których żyje, pracuje czy też się uczy. Nie możemy się wycofywać z tego zadania, jesteśmy do niego zobowiązani na mocy przyjętego przez nas sakramentu chrztu św. i sakramentu bierzmowania. Jesteśmy zobowiązani do realizacji tego zadania, jako konsekwencja tego, że my sami otrzymaliśmy dar wiary przez świadectwo innych ludzi, przez świadectwo ludzi, których spotkaliśmy w naszym życiu: rodzice, babcia, dziadek, rodzice chrzestni, kapłani pracujący w parafii, nasi katecheci czy też jeszcze inne osoby… Bądźmy wdzięczni tym ludziom, którzy dawali nam swoje świadectwo o nauce Jezusa. Zastanawiajmy się także nad tym, w jaki sposób możemy wnosić nasze świadectwo w codzienne sprawy naszego życia, jak możemy dzielić się swoją wiarą z tymi ludźmi, których spotykamy na drogach naszego życia.
ks. Jan Krupka