Kościół katolicki obchodzi dziś uroczystość Matki Bożej Bolesnej. Prorok Symeon, podczas ofiarowania Jezusa w świątyni, zapowiedział Maryi cierpienie. Matka Boża, najpokorniejsza i najwierniejsza Służebnica Pańska, miała szczególny udział w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa, wiodącym przez krzyż.
Proboszcz Archikatedry Warszawskiej ksiądz Bogdan Bartołd zaznaczył, że gdy jest pytany o tytuł Matki Bożej Bolesnej, to zawsze dostrzega postać Matki Bożej pod Krzyżem.
– Ale nie tylko pod Krzyżem, bo Matka Boża towarzyszyła Chrystusowi przez całe życie. Chyba należy powiedzieć, że Jej życie nie było najłatwiejsze. Ale na pewno momentem kulminacyjnym było to, że stała pod Krzyżem, patrzyła na śmierć swojego Syna. Potem To Ciało zostało Jej powierzone, oddane. Jest to Matka, która uczestniczy w tym wszystkim, do czego został powołany Jej Syn – wyjaśnia ksiądz prałat.
Dodaje, że „Matka Jezusa Chrystusa trwa i jest razem z Nim, Ona Go nie opuszcza”.
– Nawet najbliżsi uczniowie odeszli w tych najtrudniejszych momentach, uciekli, przestraszyli się. A Matka była razem z Nim do końca. To jest ta wielka tajemnica Serca Matki Bożej Bolesnej – Ona kochała, wierzyła, wiedziała, że musi być razem z Nim – podkreśla ksiądz prałat Bogdan Bartołd.
Przez wiele stuleci Kościół obchodził dwa święta dla uczczenia cierpień Najświętszej Maryi Panny: piątek przed Niedzielą Palmową – Matki Bożej Bolesnej oraz 15 września – Siedmiu Boleści Maryi. Pierwsze święto wprowadzono najpierw w Niemczech w roku 1423 w diecezji kolońskiej. W roku 1727 papież Benedykt XIII rozszerzył je na cały Kościół i przeniósł na piątek przed Niedzielą Palmową.
Drugie święto czci Maryję jako Matkę Bożą Bolesną i Królową Męczenników nie tyle w aspekcie chrystologicznym, co historycznym, przypominając ważniejsze etapy i sceny cierpienia Maryi. Pius VII w roku 1814 rozszerzył święto na cały Kościół, a dzień święta wyznaczył na trzecią niedzielę września. Papież św. Pius X ustalił je na 15 września. W Polsce oba święta przyjęły się szybko i są paralelne do świąt Męki Pańskiej. Pierwsze bowiem święto łączy się bezpośrednio z Wielkim Tygodniem, drugie zaś z uroczystością Podwyższenia Krzyża świętego.
IAR
