ŚWIĘTO ŚW. ANDRZEJA BOBOLI, KAPŁANA I MĘCZENNIKA
J 17,20-26
W czasie ostatniej wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:
„Ojcze Święty, proszę nie tylko za nimi, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie, aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w Nas, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.
I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie. Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”.
„ (…) aby wszyscy stanowili jedno.”
Jakże piękne są słowa Jezusowej modlitwy, słowa tzw. Modlitwy Arcykapłańskiej Jezusa. Fragment tej modlitwy czytamy dziś w liturgii Mszy św. A w tych słowach Chrystusowych odnajdujemy Jego pragnienie w odniesieniu do uczniów, do Kościoła św., pragnienie wyrażone w słowach, które może nieraz słyszeliśmy w brzmieniu łacińskim: „Ut unum sint” („Aby byli jedno”). Zbawiciel pragnie jedności wszystkich Swoich uczniów. Jedności uczniów z Nim i jedności uczniów miedzy sobą. Tych dwóch rzeczy, tych dwóch wymiarów jedności nie można rozdzielać. Ale słysząc te słowa Jezusowe, zapewne dobrze nam znane, trzeba byśmy zapytali się samych siebie o to, na ile staramy się o tę jedność, której Pan pragnie. Zapewne jest to Boży dar, o który trzeba nam prosić, włączając się do tej modlitwy Jezusowej. Ale też powinniśmy nasz wysiłek wkładać w to, by budować tę jedność uczniów Chrystusowych na drogach naszego życia. Nasza jedność z Bogiem: przez udział we Mszy św., przyjmowanie Eucharystii, korzystanie z sakramentów św., codzienną modlitwę; ale też jedność z bliźnimi: unikanie wszelkich sporów, zagniewania, umiejętność przebaczania bliźniemu i przeproszenia za zło popełnione przez nas samych, okazywanie miłości miłosiernej, serdeczności, życzliwości drugiemu człowiekowi. „Oby byli jedno”: takie jest pragnienie Jezusa. Jak je realizujemy?
ks. Jan Krupka
