PONIEDZIAŁEK W OKTAWIE WIELKANOCNEJ
Mt 28,8-15
Gdy anioł przemówił do niewiast, one pospiesznie oddaliły się od grobu z bojaźnią i wielką radością i biegły oznajmić to Jego uczniom.
A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: „Witajcie”. One zbliżyły się do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: „Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą”.
Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: „Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu”.
Oni zaś wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.
„Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą.”
W kolejnym dniu naszego świętowania Chrystusowego zwycięstwa nad śmiercią, piekłem i szatanem – czytamy tekst z Ewangelii według św. Mateusza, z którego dowiadujemy się o poleceniu, które Zmartwychwstały Pan przekazał niewiastom: mają one udać się do Jego uczniów i powiedzieć im, że On chce się z nimi spotkać w Galilei. Pan jeszcze nieraz ukazywał się Swoim uczniom przed wstąpieniem do nieba, rozmawiał z nimi, pokazał im Swe rany, spożywał w ich obecności posiłek – wszystko to, aby umocnić ich wiarę w to, że On naprawdę żyje. Wezwał ich On także do tego, by byli Jego świadkami, by udali się „aż po krańce świata” i wszędzie, i wszystkim głosili prawdę o Jego powstaniu z martwych. Jak wiemy, oni zadanie im powierzone przez Zbawiciela spełnili. Jezus jednak i nam również to zadanie przekazuje. My, którzy świętujemy Wielkanoc, którzy wierzymy w prawdę o pustym grobie Jezusa, którzy wierzymy w Jego zwycięstwo nad śmiercią – mamy także tę naszą wiarę nieść naszym braciom i siostrom, mamy być świadkami Chrystusa Zmartwychwstałego na drogach codzienności. Zadanie niezmiernie ważne, zadanie ciągle aktualne. Mamy je wypełniać nie tylko w czasie wielkanocnym, nie tylko „od święta”, kiedy jest nam wygodnie czy też kiedy się to nam podoba… Każdego dnia naszego życia mamy tak żyć, tak postępować, tak pełnić nasze codzienne obowiązki i zadania – aby nasza postawa była realnym świadectwem naszej wiary, że Pan żyje, że za Nim podążamy na drogach życia, posłuszni Jego słowu.
ks. Jan Krupka
