PONIEDZIAŁEK SIÓDMEGO TYGODNIA WIELKANOCNEGO
J 16,29-33
Uczniowie rzekli do Jezusa:
„Oto teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie trzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś”.
Odpowiedział im Jezus: „Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną.
To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat”.
„ (…) miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat!”
Chrystus Pan zachęca w Wieczerniku Swoich uczniów do postawy nacechowanej odwagą. Mówi do nich: „miejcie odwagę”! To wezwanie było szczególnie ważne dla nich wobec niedługo mających nastąpić wydarzeń paschalnych i wobec tej misji, którą im potem powierzy przed Swoim wstąpieniem do nieba, kiedy im poleci: „Idźcie, nauczajcie wszystkie narody”. Odwaga była im rzeczywiście potrzebna, kiedy szli do ludzi, do poszczególnych miast Imperium niosąc świadectwo o Dobrej Nowinie Jezusa Chrystusa. Słowa Pana o odwadze są także i do nas skierowane. Mówi i do nas Zbawiciel: „Miejcie odwagę!”. Bądźcie odważni w sprawach waszej wiary, bądźcie odważni w sprawach Ewangelii, bądźcie odważni w sprawach chrześcijańskiego świadectwa! Jezus pragnie naszej odwagi w codziennym życiu, byśmy się nie wstydzili tego, że jesteśmy ludźmi ochrzczonymi, byśmy się nie wstydzili wyznawać swej wiary, byśmy nie wstydzili się wypełniania praktyk życia chrześcijańskiego: znaku Krzyża św., modlitwy, uczestniczenia w nabożeństwach. Chrystus pragnie naszego odważnego przyznania się do Niego i świadczenia o Jego nauce wobec każdego, kogo spotkamy na drogach życia. „Miejcie odwagę!”: czy jesteśmy odważnymi świadkami swej wiary? Nie lękajmy się, ale też prośmy Chrystusa o Jego umocnienie dla własnego świadczenia o wierze!
ks. Jan Krupka
