SOBOTA DWUDZIESTEGO PIERWSZEGO TYGODNIA ZWYKŁEGO
Mt 25,14-30
Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:
„Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.
Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął się rozliczać z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: «Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem». Rzekł mu pan: «Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana».
Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, i powiedział: «Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem». Rzekł mu pan: «Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię; wejdź do radości twego pana».
Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: «Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność».
Odrzekł mu Pan jego: «Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz w ciemności : tam będzie płacz i zgrzytanie zębów»”.
„Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem.”
Rozliczają się słudzy ze swoim panem – według słów przypowieści. Przy tym okazuje się, że niektórzy potrafili skorzystać z szansy, jaką otrzymali i z zaufania, które im zostało okazane. Pięć talentów mogło posłużyć do tego, by uzyskać pięć talentów zysku. Dwa talenty posłużyły innemu do tego, by także przynieść 100% zysku. Jednak był i ten sługa, który postanowił nie ryzykować, nie trudzić się nad „pomnażaniem” – wystarczyło mu otrzymany talent zakopać… Kiedy słuchamy tej przypowieści łatwo sobie skojarzyć wezwanie, które Jezus do nas kieruje. Jest to wezwanie do tego, byśmy dobrze wykorzystali „talenty”, którymi Bóg nas obdarzył. Każdy człowiek bowiem od Boga otrzymał różne dary: to są nasze talenty, nasze zdolności; to są różne dary materialne; to jest nasze życie i zdrowie; to czas codziennych dni; to Boża łaska, którą hojnie przez Niego zostajemy obdarzeni. Musimy jednak pytać siebie o to, jak z tych darów korzystamy. Czy staramy się o to, by dobrze owocowały, czy staramy się, by to, co mamy, służyło prawdziwemu dobru? Bo te Boże dary możemy „zakopać”, pieniądze można wydać na złe cele, czas kolejnych dni może minąć bezpowrotnie, zmarnowany lub wykorzystany na rzeczy grzeszne… Jak korzystamy z darów powierzonych nam przez Pana?
ks. Jan Krupka
