J 7,40-53
Wśród tłumów słuchających Jezusa odezwały się głosy: „Ten prawdziwie jest prorokiem”. Inni mówili: „To jest Mesjasz”. Jeszcze inni mówili: „Czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei? Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem?” I powstało w tłumie rozdwojenie z Jego powodu. Niektórzy chcieli Go nawet pojmać, lecz nikt nie odważył się podnieść na Niego ręki.
Wrócili więc strażnicy do kapłanów i faryzeuszów, a ci rzekli do nich: „Czemuście Go nie pojmali?”
Strażnicy odpowiedzieli: „Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak Ten człowiek przemawia”.
Odpowiedzieli im faryzeusze: „Czyż i wy daliście się zwieść? Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszów uwierzył w Niego? A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty”.
Odezwał się do nich jeden spośród nich, Nikodem, ten, który przedtem przyszedł do Niego: „Czy Prawo nasze potępia człowieka, zanim go wpierw przesłucha i zbada, co czyni?”
Odpowiedzieli mu: „Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj, zobacz, że żaden prorok nie powstaje z Galilei”.
I rozeszli się każdy do swego domu.
„Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak Ten człowiek przemawia.”
Kolejne fragmenty Ewangelii według św. Jana, które czytamy w tych dniach Wielkiego Postu, kiedy zbliżamy się do Wielkiego Tygodnia i Triduum Paschalnego, ukazują nam wzrastającą wrogość ze strony części ludzi, którzy byli świadkami publicznej działalności Jezusa. Dostrzegali oni szczególny sposób nauczania Chrystusa i szczególną treść tego nauczania, wyjątkową i nie dającą się porównać z nauczaniem innych nauczycieli tego czasu. Zapewne niejedna osoba słuchająca Jezusa mogła również powiedzieć: „Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak Ten człowiek przemawia.” Niektórzy ze słuchających Go przyjmowali z wiarą to słowo jako słowo Boga, przyjmowali z wiarą jako drogowskaz dla własnego życia i postępowania. Jednak byli wśród współczesnych Jezusowi także i ci, którzy nie chcieli przyjąć prawdy, że On jest oczekiwanym Mesjaszem, zapowiedzianym przez Boga. Ci odchodzili od Niego, nie chcieli Go słuchać. Wśród tych ludzi nie okazujących wiary byli także i ci, którzy przygotowali pojmanie Jezusa, Jego mękę i skazanie na śmierć krzyżową. Czas Wielkiego Postu niech będzie czasem refleksji nad naszą wiarą, naszym zaufaniem Bogu i Jego słowu. Obyśmy przyjmowali każde słowo Jezusowej nauki i starali się czynić z tej nauki drogowskaz własnego życia.
ks. Jan Krupka
